جراحی عمومی (General surgery) یکی از تخصص‌های پزشکی است که به درمان بیماری‌های قسمت‌های مختلف بدن انسان باتکیه بر استفاده از روش‌های درمانی جراحی می‌پردازد. تأکید این رشته، کار بر روی تروماها، بیماری‌های دستگاه گوارش، شکم، گردن، غدد درون‌ریز، عروق محیطی و پستان است.
این رشته برخلاف نامش، تخصص جراحی‌ای است که بر اندام‌های شکمی (مانند روده‌ها) تمرکز دارد، که شامل مری، معده، روده باریک، روده بزرگ، کبد، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجاری صفراوی، و اغلب غده تیروئید (به نسبت میزان دسترسی به متخصصان جراحی سر و گردن) میشود. جراحان عمومی همچنین با بیماری‌های دربردارندهٔ پوست، پستان، و فتق سروکار دارند. آنها عمدتاً با تنه سروکار دارند از آنجا که متخصصین جراحی عمومی در بسیاری از مراکز دنیا، اولین سطح ارائه خدمات به بیماران تصادفی و اورژانس‌های تهدیدکننده حیات میباشند، دامنه فعالیت‌ها و توانایی شان بسیار وسیع است و در مواقع لزوم قادر به انجام جراحی‌های اورژانس رشته‌های دیگر مانند جراحی‌های ارتوپدی، جراحی‌های زنان، جراحی‌های اورولوژی، و در مواردی از جراحی‌های مغز و اعصاب نیز میباشند.
متخصصین جراحی عمومی به این سبب عمومی نامیده میشوند که قادر به جراحی همه اعضای بدن میباشند و این رشته تنها رشته از رشته‌های تخصصی جراحی است که در آن اصول جراحی آموزش داده میشود.
تاریخچه
شواهد جراحی در جهان به ۹۰۰۰ سال قبل برمی گردد. نگاهی به تاریخ نشانگر انجام جراحی در انسان‌های ماقبل تاریخ، مصر باستان، هند باستان و سایر تمدن‌ها میباشد. اولین کتاب جراحی به سوشروتا سمهیتا پزشک هندی بر میگردد که مربوط به ۲۶۰۰ سال پیش میباشد. سایر مکاتب جراحی در یونان (بقراط) و چین وجود داشته‌است. شواهد اولین جراحی با بیهوشی مربوط به ۱۷۰۰ سال پیش در چین است. در قرون گذشته دانشمندان اسلامی پیشرفت‌های مهمی در جراحی ایجاد و کتب پرمحتوایی در این زمینه نگاشتند.
سپس در اروپا به این رشته توجه ویژه‌ای شد و در قرن ۱۵ این رشته از فیزیک جدا و به صورت رشته مجزایی درآمد. با پیدایش روش‌های نوین بیهوشی و با شکل‌گیری روش‌هایی برای کنترل خون‌ریزی، عفونت و درد، «جراحی نوین» شکل گرفت. ویلیام هالستد (۱۸۵۲–۱۹۲۲) با نگرشی جدید، اولین مدارس جراحی را شکل داد. از آن پس جوامع مختلف علمی در زمینه جراحی و گرایش‌های متعددی در این رشته شکل گرفت.
ایران
یکی از قدیمی‌ترین شواهد مربوط به انجام جراحی در ایران به ۴۸۵۰ سال قبل بازمی‌گردد که در آن با تکنیک ترپاناسیون، جمجمه دختر ۱۳ ساله ای را که مبتلا به هیدروسفالی بود، درمان کرده بودند و جسد این دختر در شهر سوخته در اطراف زابل یافت شده‌است. در تاریخ معاصر، از سال ۱۳۳۹ انجمن جراحان ایران تأسیس گردید. هم‌اکنون طول دوره جراحی عمومی در ایران چهار سال است.
فوق تخصص‌های جراحی در ایران شامل جراحی پلاستیک ترمیمی و سوختگی، جراحی توراکس، جراحی کودکان، جراحی قلب و عروق، جراحی پیوند و جراحی عروق میشوند.
جراح عمومی برخلاف نامش، تخصص جراحی‌ای است که بر اندام‌های شکمی (مانند روده‌ها) تمرکز دارد، که شامل مری، معده، روده باریک، روده بزرگ، کبد، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجراهای صفرا، و اغلب غده تیروئید (به نسبت میزان دسترسی به متخصصان جراحی سر و گردن) میشود. جراحان عمومی همچنین با بیماری‌های دربردارندهٔ پوست، پستان، و فتق سروکار دارند. آنها عمدتاً با تنه سروکار دارند. از آنجا که متخصصین جراحی عمومی در بسیاری از مراکز دنیا، اولین سطح ارائه خدمات به بیماران تصادفی و اورژانس های تهدید کننده حیات میباشند، دامنه فعالیت ها و توانایی شان بسیار وسیع است و در مواقع لزوم قادر به انجام جراحی های اورژانس رشته های دیگر مانند جراحی های ارتوپدی، جراحی های زنان، جراحی های اورولوژی، و در مواردی از جراحی های مغز و اعصاب نیز میباشند.متخصصین جراحی عمومی از این سبب عمومی نامیده میشوند که قادر به جراحی همه اعضای بدن میباشند و تنها رشته از رشته های تخصصی جراحی است که اصول جراحی (PRINCIPLES OF SURGERY) همچون آب و الکترولیت، هموستاز و … را میشناسند.
جراحی عمومی و لاپاراسکوپی
جراحی سینه
لیفت کردن سینه (ماستوپکسی)
کوچک کردن سینه (ماموپلاستی)
بازسازی سینه در سرطان
بزرگ کردن سینه با پروتز
کوچک کردن سینه در مردان (ژنیکوماستی)
جراحی تنه
لیپوماتیک
لیپوساکشن و لیپولیز
جراحی کوچک کردن شکم (آبدومینوپلاستی)
لیفت بازو و ران
جراحی صورت
جراحی بینی
لیفت ابرو
جراحی صورت
جراحی پلک (بلفاروپلاستی)
جراحی گوش
جراحی عمومی و لاپاراسکوپی
اعمال زیبایی غیر جراحی
کویتیشن
آر اف
ال پی جی
کرایولیپولیز
لیزر
تزریق چربی همگون
تزریق بوتاکس و دیسپورت
تزریق ژل و ژوویدرم
بیماری های جراحی عمومی
- چاقی
- گواتر
- کولیت
- یبوست
- ملانوما
- فیستول
- آشالازی
- عود فتق
- آپاندیسیت
- سیبرنایف
- کولکتومی
- هموروئید
- سرطان کبد
- سندرم کان
- متاستاز کبد
- سرطان مقعد
- سوء هاضمه
- سندرم لینچ
- آدرنالکتومی
- گاسترکتومی
- دیورتیکولیت
- سرطان مری
- میوتومی هیلر
- چسبندگی شکم
- پانکراتیت حاد
- فیستول مقعدی
- سرطان پستان
- سرطان کولون
- فتق اومبلیکال
- فتق اینگوئینال
- بیماری کرون
- کرایوسرجری
- چسبندگی روده
- ازوفاگئوستومی
- هموروئیدکتومی
- پانکراتیت مزمن
- سندرم کوشینگ
- سرطان آمپولاری
- سندرم کارسینوئید
- کله سیستکتومی
- فتق دیسک هیاتال
- سندروم مری بارت
- پلیپوز آدنوماتوس
- هیپرپاراتیروئیدیسم
- التهاب پستان
- بیوپسی کبدی
- کیست های کبدی
- رزکسیون کبد
- پانکراتکتومی
- بی اختیاری مدفوع
- سرطان کیسه صفرا
- سنگ کیسه صفرا
- آمبولی عروق کبدی
- بررسی هورمونی
- هیپرپاراتیروئیدیسم
- هیپرتیروئیدیسم
- سرطان پستان مردان
- سرطان سلول مرکل
- سندرم متابولیک
- فوندوپلیکیشن معده
- سرطان پانکراس
- سرطان پاراتیروئید
- پاراتیروئیدکتومی
- اختلال در کف لگن
- تومورهای پیش رونده
- پروکتوکولکتومی
- سرطان رکتوم
- بیوپسی لنفاوی
- سرطان روده کوچک
- کولیت اولسراتیو
- دیابت نوع ۲
- پانکراتکتومی انتهایی
- بازسازی فتق شکمی باز
- تومورهای خوش خیم کبد
- سرطان مجرای صفراوی
- سرطان پانکراس (BRPC)
- سندرم روده تحریک پذیر
- رزکسیون ابدومینوپرینئال
- تومورهای نوروآندوکرین
- بای‌پس لاپاروسکوپی معده
- کارسینومای آدرنوکورتیکال
- پیشگیری از سرطان پستان
- لاپاراسکوپی قابل تنظیم معده
- جراحی چاقی و کنترل وزن
- خطرات بهداشتی اضافه وزن
- بیماری ریفلاکس معده (GERD)
- ترمیم لوزالمعده با لاپاروسکوپی
- کیست های سودوسیست پانکراس
- جدا کردن اندام های به هم چسپیده
- تومورهای نوروآندوکرین روده ای
- عوارض گوارشی ناشی از سرطان
- تومورهای نوروآندوکرین پانکراس
- تعمیرات فتق بصورت لاپاروسکوپی
- جراحی زیبایی شکمی، ابدومینوپلاستی
- آندوسکوپی قسمت فوقانی دستگاه گوارش
- جراحی استومی: ائلوستومی و کولواستومی
- گاسترکتومی اسلیو معده به روش لاپاروسکوپی
- جراحی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
تمرکز جراحی عمومی خوب بر چیست؟
- غدد درون ریز
- شکم و محتویات آن
- پستان، پوست و بافت های بافت
- دستگاه گوارش (مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، کیسه صفرا)
مهارت و دانش مورد نیاز جراح
- کمک به دیگران
- تحمل فشار کاری
- ایجاد آرامش در بیماران
- تصمیم گیری صحیح و سریع
- آموزش پرسنل و نظارت بر آنها
- مهارت های ارتباطی خوب با دیگران
- مدیریت پرسنل به خصوص در اتاق عمل
- کار مطابق با بالاترین استانداردهای حرفه ای
- داشتن دانش کافی در حوزه آناتومی و فیزیولوژی
لاپاراسکوپی چیست؟
لاپاراسکوپی یک تکنیک کم تهاجمی جراحی عمومی است که در آن برش های کوچکی در سطح شکم ایجاد (خصوصا در ناف) و از طریق ان ها دوربین و سایر وسایل مخصوص وارد حفره شکم میشود.این وسایل به جراح امکان میدهد که تمامی ارگان های داخل شکم و لگن را روی تلوزیون مخصوص معاینه و رویت کرده و با کمک انها جراحی انجام گیرد. لاپاراسکوپی برای تشخیص بیماری های خاص و درمان بیماری های خاص کاربرد دارد. این نوع جراحی نسبت به جراحی باز متداول و سنتی ، بسیار کم تهاجمی و کم خطر تر میباشد.
اهداف
از اواخر سال ۱۹۸۰، لاپاراسکوپی یک روش بسیار شایع و همه گیر شده است.این تکنیک اولین بار در روسیه و در سال ۱۹۰۱ برای جراحی زنان استفاده شد.در واقع جراحی زنان اولین جراحی انجام شده با لاپاراسکوپ بود که شامل جراحی رحم، تخمدان ها،لوله های فالوپ میگردید.لاپاراسکوپ برای اولین بار در جراحی سرطان در سال ۱۹۷۳ کاربرد پیدا کرد.
هم اکنون لاپاراسکوپی در جراحی های متعددی که قبلا به صورت باز انجام میگردید ، جایگزین شده است.جراحی هایی مثل بیرون اوردن اپاندیس ملتهب (اپاندیسیت،اپاندکتومی) و یا کیسه صفرا ملتهب و یا حاوی سنگ(کوله سیستکتومی).
اعمال تشخیصی
به عنوان یک جراحی تشخیصی،لاپاراسکوپی در انجام بیوپسی در حفره شکم و لگن و لنف نود ها بسیار کارایی دارد.لاپاراسکوپ به جراح این امکان را میدهد که تمام حفره شکم و لگن شامل ارگانهای زنانه،اپاندیس،کیسه صفرا،معده ،طحال و کبد را رویت و بررسی کند.
لاپاراسکوپی میتواند برای تشخیص علت درد لگن و یا سایر بیماری های زنان که قابل بررسی توسط معاینه بالینی و یا سونوگرافی نیست استفاده گردد.برای مثال ،کیست های تخمدان،اندومتریوز ، حاملگی خارج رحمی،لوله رحمی بسته شده را میتوان با لاپاراسکوپ تشخیص و درمان نمود. لاپاراسکوپ در تشخیص علت نازایی کاربرد فراوان دارد
اعمال جراحی
در حالیکه لاپاراسکوپی در برداشتن کامل تومورهای بدخیم و اطراف ان و لنف نودها کارایی دارد، این تکنیک در موارد زیر بسیار کاربرد دارد:
بستن لوله رحمی در خانم ها برای جلوگیری از بارداری اتی.
درمان جراحی حاملگی خارج رحمی
اندومتریوز : وجود بافت نابجای رحمی که شایعترین محل لگن و شکم میباشد. ( تشخیصی، درمانی)
بیرون اوردن رحم ( هیسترکتومی) : رحم از طریق لاپاراسکوپی بریده شده و از طریق واژن از بدن بیرون اورده میشود.
توده های تخمدانی و کیست های تخمدان تماما از طریق لاپاراسکوپ جراحی میگردند.
اپاندکتومی :اپاندیس که در گذشته با انجام جراحی باز بیرون اورده میشد ، امروزه از طریق لاپاراسکوپی دراورده میشود.
کوله سیستکتومی: کیسه صفرا که در گذشته با انجام جراحی باز بیرون اورده میشد ، امروزه از طریق لاپاراسکوپی بیرون اورده میشود.
بر خلاف عمل جراحی باز شکمی ، لاپاراسکوپی درد کمتر،ریسک کمتر،خطرات کمتر ، اسکار (جای عمل) کمترو بهبودی سریعتردارد.
و از انجاییکه لاپاراسکوپی نسبت به عمل باز کمتر مهاجم میباشد، بیمار سریعتر از بیمارستان مرخص میگردد.
لاپاراسکوپی یک نوع عمل جراحی است که در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی انجام میپذیرد. قبل از شروع عمل ، یک کاتتر برای تخلیه مثانه و یک کاتتر برای تخلیا گاز معده داخل انها نصب میشود و سپس پوست شکم تمییز و ضد عفونی میشود.پس از بیهوش کردن بیمار ، یک سوزن بسیار باریک از طرق پوست ( معمولا ناف) وارد حفره شکم شده و گاز دیاکسید کربن تزریق میگردد که باعث باد شدن حفره شکم میشود.این کار به جراح کمک میکند تا دید بهتر ی نسبت به محیط داخلی و ارگانهای شکمی پیدا کند.سپس لاپاراسکوپ وارد شده و به کمک ویدیو متصل به ان تصاویر روی مانیتور مخصوص رویت میشوند.
در بعضی اوقات ، سوراخ های بیشتری برای اضافه کردن وسایل مورد نیاز و کمکی داخل شکم ایجاد میشود.